هشت مهارت ضروری

هشت مهارت ضروری برای طراحان قرن بیست و یکم

طراحی جایگاهی ارزشمندی دارد. طراحی یعنی تبدیل ذهنیت به کالبد عینی در قالب فرم، محتوا و عملکرد. طراح ناچار است در استفاده از توانایی های تکنیکی خود علاوه بر توجه به کارایی و زیبایی فضا و شرایط و ضروریت های زیست محیطی را هم مد نظر قرار دهد. بنایراین باید از مهارت های مختلفی برخودار باشد. طراحان و معماران در هر دوره ای با مشکلات مختص آن دورران دست و پنجه نرم می کنند و بی شک در قرن جدید نه تنها در کشور ما، که در تمام دنیا طراحان و معماران با مسائل و مشکلات بسیار متنوعی مواجه خواهند شد و به ناچار باید مهارت و توانایی های خود ر گسترش دهند. این مقاله به چکیده ای از کتاب طراحان با مهارت های چندگانه: بنیاد شناختی تفکر معماری می پردازد که در آن مهارت های ضروری برای طراحان معرفی شده است. این مهارت ها بر اساس نظریه هوش چندگانه شکل گرفته اند.

این مهارت های چندگانه در زمینه به رسمیت شناختن تفاوت های فردی، تفاوت در رویکردها و اجرا در طراحی است که به طراحان قدرت و جسارت دور شدن از شیوه فرمالیستی معماری را می دهد. شیوه فرمالیستی عقیده ای است که ارزش یک اثر هنری را تنها و تنها وابسته به فرم آن می داند (چگونگی ساخت و ویژگی های دیداری اش) و بیان می کند که تمام خصوصیات ارزشمند یک اثر در آن نهفته است و عواملی مانند زندگی هنرمند یا هدف هنرمند از ساخت اثر در درجه بعدی اهمیت قرار دارد.

اولین مهارت ضروری برای طراحان – مهارت های فردی

مهارت های فردی عبارت است از توانایی خودکاوی، شناخت نقاط قوت و ضعف و توانایی پیش بینی احساسات خود. طراحانی که از مهارت های فردی برخوردارند، احساسات، حالات روحی و انگیزه های خود را می شناسند.

توانایی دنبال کردن احساسات و طراحی بر اساس خاطرات، توانایی کشف شباهت ها و استعاره ها (تشبیه-قیاس)، حساسیت و توجه نسبت به تجربیات شخصی از جمله مهارت های فردی ضروری در معماری است.

مهارت ضروری دوم – مهارت های بینافردی

مهارت های بینافردی توانایی درک دیگران است. از آنجایی که نظرات مردم نسبت به یک اثر یکی از دغدغه های اصلی طراحان به شمار می رود، بنابراین آگاهی عمیق از نیازهای مردم، هنجارهای فرهنگ-اجتماعی و الگوهای رفتاری نقش مهمی را در طراحی ایفا می کند. مهارت های بین فردی همان همدلی و شناخت نیازهای مردم، احترام به نظرات و در نظرگرفتن انگیزه ها، حالات احساسی و اهداف آنها است. مهارت های بین فردی در طراحی عبارت است از: همدلی با نیازهای انسانی، قدرت متقاعد سازی مردم وتوانایی همکاری در پروژه های مشارکتی.

سومین مهارت ضروری برای طراحان – مهارت های فرافردی

مهارت های فرافردی، به ورای احساسات فردی قدم می گذارد و عمق تفکر وجودی را واکاوی می کند. این مهارت، شناخت خود با در نظر گرفتن ویژگی های وجودی وضع بشر مانند اهمیت زندگی، معنای مرگ و سرنوشت نهایی جهان مادی و شناختی است. مهارت های فرافردی در طراحی عبارت اند از: قابلیت ارتباط با مفاهیمی ورای دنیای مادی و توانایی بکارگیری صور شناختی یا ذهنی (صور حسی، خیالی و عقلی) در طراحی.

مهارت ضروری چهارم – مهارت های فیزیکی-حرکتی

مهارت فیزیکی-حرکتی توانایی توجه به حرکات بدن و رابطه میان حرکات بدن و نیروی خارجی است. طراحانی که از این مهارت برخوردارند می توانند با نگاه کردن به حرکات بدن افراد اطلاعات را پردازش و از آنها به شیوه های پیچیده و ماهرانه استفاده کنند. طراحی یعنی خلق فضای مناسب از طریق تجسم حرکات بدن، مقیاس ها و شرایط لازم برای سکونتگاه های انسان. اصولا فکر کردن خود نوعی به تصویر کشیدن است و بنابراین می تواند گواه نقش غیرقابل انکار بدن در ساختار معماری باشد. این مهارت به نقش توانایی های بشری مانند حواس پنجگانه، توانایی مسیریابی، درک فشار و دما در معماری می پردازد.

این مهارت در طراحی را می توان در عبارات زیر خلاصه کرد: حساسیت به مقیاس انسانی، توانایی اجرای پروژه های طراحی و معماری مطابق با ارزش های اجتماعی، آگاهی و تسلط به امکانات و محدودیت های از حرکات بدن را شامل می شود.

مهارت ضروری پنجم – مهارت طبیعت گرایانه

این مهارت به آگاهی و علم کامل نسبت به اکولوژی، بوم شناسی و محیط زیست اشاره دارد که از طریق آشنایی با الگوهای زندگی طبیعی حاصل می شود و شامل توانایی شناخت و طبقه بندی محیط زیست و درک جامعی از اجزاء آن از جمله گیاهان و حیوانات و روابط اکولوژیک میان آنها است. مهارت طبیعت گرایانه به استفاده متفکرانه از منابع طبیعی، کاهش مصرف انرژی و ارتقاء کیفیت محیط زیست شهری و قرارگرفتن اشکال ساخته شده و طبیعت در نظامی همادین و قوی می انجامد.

مهارت طبیعت گرایانه در طراحی شامل حساسیت به ویژگی های طبیعت مانند ویژگی های جغرافیایی و جانوری، توانایی به کارگیری ویژگی های عملکردی و مفهومی طبیعت، توانایی پیروی از معیاری های اخلاقی طراحی پایدار و انعطاف پذیری در معماری است.

مهارت ضروری ششم – مهارت های مکان یابی

طراحی که از این مهارت برخوردار است به راحتی می تواند اطلاعات مربوط فضا و مکان را دریابد، تبدیل و طبقه بندی کند. این مهارت توانایی ارائه راه کارهای مسیریابی و کنار هم قرار دادن اشیاء است و همچنین توانایی تصویر سازی ذهنی، قدرت درک فضا، دستکاری صور ذهنی، مهارت های گرافیکی و هنری و قوه تخیل پویا را در بر می گیرد. تصویرسازی از فضا به طور کامل با نور، فضا و مواد طبیعی عجین شده است. این مهارت در طراحی شامل توانایی تصویرسازی و دستکاری فضا به شیوه های انعطاف پذیر و آزاد، توانایی ایجاد هماهنگی، حساسیت به فرانمایی و ایجاد احساسات است.

مهارت ضروری هفتم – مهارت های کلامی-زبانی

این مهارت توانایی فکر کردن به کلمات و بهره گیری از خلاقیت در نوشتار و کلام به شکلی شفاف و سازمان یافته و با ساختار متناسب است به نوعی که برای همه قابل درک باشد. به عبارتی دیگر در کلام و نوشتار باید نظم، ریتم و انعطاف پذیری وجود داشته باشد. در حالیکه این مهارت در اصل به معنای هنر شعر گفتن است، اما در طراحی و معماری برای بیان اهداف عملی و مفهومی استفاده می شود. طراحان از فنون ادبی برای بازنمایی طراحی به شکل داستان بهره می گیرند. این مهارت در طراحی عبارت است از: توانایی ثبت طراحی، توانایی استفاده از ابزار کلامی مانند حکایت برای خلق طرح و توانایی متقاعد سازی در بیان ایده های طراحی.

هشتمین مهارت ضروری برای طراحان – مهارت های منطقی-ریاضی

این مهارت توانایی استفاده از استدلال منطقی برای حل مشکلات روزمره است طراحی که از این مهارت برخوردار است می تواند ارتباطات علی را دریابد و پیوند میان اقدامات، اشیاء و ایده ها را درک کند. این مهارت توانایی محاسبه، کمیت و انجام عملیات پیچیده ریاضی- منطقی را در بر می گیرد. طراحان با استفاده از این مهارت نظم طبیعت را به تصویر می کشند. در حالیکه این مهارت صرفا به عنوان توان حل مساله محسوب می شود اما باید هوشیار بود که این مهارت مثل تیغی دو لبه است و گاهی بیش از آنکه ابزاری خلاقانه و ذهن گرایانه باشد، سرکوب گرانه عمل می کند. حساسیت در به کارگیری ارقام و هندسه، توانایی ارائه راه کارهای طراحی رسمی متنوع و توانایی اجرای جنبه های عملکردی و برنامه ریزی طراحی را در بر می گیرد.

این هشت مهارت باید به عنوان دستورالعملی انعطاف پذیر برای طراحان باشد تا آنها بتوانند بر اساس آن خلق کنند و با پیچیدگی های دنیای طراحی دست و پنجه نرم کنند. یک طراح می تواند از این مهارت ها به عنوان ابزاری برای آزمون و سنجش توانایی های خود و دیگر طراحان استفاده کند. این مهارت ها ابزاری در اختیار طراحان قرار می دهد تا بتوانند هنر خود را به نمایش در آورند، دانشی است که توانایی های ذهنی آنها را چند برابر می کند و اصولی را پایه گذاری می کند که طراحان را برای قرن ۲۱ به آن نیازمندند.

منبع : خوگرنیوز